Dinsdag 5 mei: PECH, STAYOKAY en de FIETSENMAKER

Eergisteren werd mijn blog plotseling afgebroken, omdat mijn tijd om was. Ik ga straks verder waar ik gebleven was.

Gisteren heb ik 95 km gefietst van Tubingen naar Durlach bij Karlsruhe. Een mooie, maar zware etappe, want het ging weer veel op en neer door schattige beekdalen met veel bloeiende fruitbomen. Ze kwamen me zo langzamerhand de strot uit. Het was heel mooi weer, dus ik heb weer eens in mijn tentje geslapen. Ging prima.

Vandaag was een korte fietsdag: 60 km naar Heidelberg. Deze keer vlak, want ik ben nu in het Rijndal, maar met erg veel bossen. Nou, die gaan echt snel vervelen. Dan toch maar liever beekdalletjes. En ik heb mezelf maar eens getrakteerd op een hotelkamer in het centrum van dit prachtige stadje. Ik was er al om half 2 en heb veel gewandeld oa over de Philosofenweg. Het leverde mij geen nieuwe inzichten op. 

Bang voor pech ben ik vooral als ik ver buiten de bewoonde wereld ben en als de wegen dan ook nog onverhard zijn. Wat als mijn bagagedrager breekt of als er een grote slag in mijn wiel komt en er niemand in de buurt is? Nou, dat risico nemen we dan maar. 

Vanochtend baalde ik weer, want mijn achterband was half leeg. Besloten om hem niet te plakken, maar op te pompen, en zo snel mogelijk naar Heidelberg te fietsen. Twee fietsenmakers hadden geen tijd. De derde wel. Die zag dat mijn achterband bijna versleten was. Volgens hem komt dat door het niet voldoende oppompen met het eenvoudige pompje dat ik bij me heb. Dus nieuwe achterbanden en hij heeft op mijn verzoek ook nog de achterremblokjes vervangen en mijn lamp gerepareerd. Het kostte € 92 en was in 3 uur gepiept. Ik neem aan dat ik nu zonder verdere problemen Amsterdam haal. Een opluchting.

Ik heb nu als 66-jarige tijdens deze vakantie drie keer in een Jugendherberge geslapen. Heel goedkoop en prima te doen als je een beetje flexibel bent. Het was steeds verschillend. Frans en ik hadden in Feldkirch samen een kleine slaapzaal. In Sigmaringen had ik een kamer alleen. En in Tubingen moest ik mijn kamer delen met een jongeman die best eens neonazi kon zijn. Raar idee. In deze Stayokay's, zoals ze in Nederland heten, moet je zelf je bed opmaken en afhalen en wc's en douches zijn op de gang. Je kan er ook vaak zelf koken.

Morgen fiets ik richting Bingen, naar het smalle Rijndal. Karel komt me van de andere kant tegemoet. Over een paar dagen zien wij elkaar!!!